مجتبی راعی درباره ویژگی‌های یک کارگردان حرفه‌ای و برخورد او با فیلمنامه و تحلیلش از متن صحبت کرد.

به گزارش ستاد خبری، «یکی از صادق‌ترین و پاکترین سینماگران ایرانی با ماست.» این جمله مازیار میری درباره مجتبی راعی کارگردان بود. راعی امروز یکشنبه پنجم اردیبهشت ماه در دارالفنون کارگاه آموزشی داشت. او گفت: اولین کار کارگردان انتخاب فیلمنامه خوب است و بعد خواندن دقیق آن و مسلط شدن بر فضایی که دارد.

راعی فیلمنامه نویس بودن و کارگردان بودن در یک فیلم را یکی از عواملی دانست که اگر کنترل نشود، فیلم را به خطر می‌اندازد و ممکن است تا آخرین مراحل فیلمنامه ذهن درگیر فیلمنامه باشد و نتواند روی اجرای آن تمرکز داشته باشد و از طرفی ایده های جدید مدام فیلمنامه را تغییر دهد.

او تحلیل فیلمنامه را یکی از مهمترین کارهای یک کارگردان دانست و گفت: ایده های جدید هیچ وقت تمام نمی شوند اما با شروع کار باید فکر کنیم فیلمنامه تمام شده تا بتوانیم آن را تحلیل کنیم و جواب سوالهایی را که برای هر کسی در اجرا پیش می آید درست و اصولی بدهیم.

او با بیان این مطلب که اکثر کسانی که فیلمنامه را تحلیل نمی کنند با حسشان جلو می روند گفت: به دلیل تغییرات حسی که هر فردی می‌تواند داشته باشد اگر با این روش بخواهید کار کنید فیلمتان دچار نوسان های احساسی می‌شود و یک دست از کار در نمی آید.

او به هنرجویان پیشنهاد داد اگر خواستید در مورد کارتان مشورت بگیرید به هیچ وجه از منتقدان استفاده نکنید، آنها جهان دیگری را کنار متن باز می‌کنند که ربطی به فیلم ندارد و نکته هایی را که لازم نیست به شما گوشزد می کنند.

او دو گروه منتقدان و بازیگران را بهترین مشورت‌کنندگان دانست و گفت: کارگردان ها چون کلیت متن را می توانند تصور کنند، می توانند تحلیل بهتری از فیلم به ما بدهند و بازیگران هم هرچند شاید به کلیت متن شاید نتواند فکر کند اما راجع به شخصیت می توانند پیشنهادهای  خوبی به ما بدهند.

کارگردان «ترنج»  در ادامه با عنوان این مطلب که وقتی تحلیل نداریم نمی توانیم درست دکوپاژ کنیم و ناچار با کلیشه ها شروع می کنیم گفت: اگر فیلمنامه را خوب بخوانید در همان مرحله می توانید فرم فیلم را پیدا کنید و حتی فیلمبردار کارتان را هم انتخاب کنید.

کارگردان «صنوبر» انتخاب شخصیت اصلی داستان را تا حدی مهم دانست که می تواند نتیجه کار دیگران را نابود کند و این حساسیت در فیلم‌هایی که شخصیت‌محور است چندین برابر است.

او بازیگران و عوامل را مانند اعضای یک ارکستر دانست که باید در کنار هم و هماهنگ کار کنند. او عکس های خانوادگی را مثال زد و گفت: عکس‌های خانوادگی صمیمیت شگفت انگیز ی دارند، گویی تمام نقش‌ها خوب و باور پذیر انتخاب شده اند.

او درباره تاثیر لوکیشن گفت: در لوکیشن درست شخصیت ها می‌توانند نفس بکشند، راه بروند و به نوعی زندگی کنند که ما قبولشان کنیم چرا که لوکیشن ادامه شخصیت پردازی است.

راعی ادامه داد : وقتی که تحلیل درست ندارید مجبور هستید پیشنهاد آدم‌های معروفی را که در کار هستند بپذیرید. در برخی موارد هم پیشنهادهای اغوا کننده ای به شما می‌شود که به فیلم نمی‌خورد اما اگر ندانید چه می خواهید آن را همان زمان می پذیرید و بعد یا مجبور می‌شوید آن را از فیلم بیرون بیاورید، یا به قیمت از دست رفتن ریتم آن را حفظ کنید.

او کارگردان حرفه‌ای را کسی دانست که شم لازم برای تشخیص درست و غلط دارد و یک خانواده خارق‌العاده را برای کار کنار هم می‌چیند.

مجتبی راعی جمع کردن افرادی را که تنها منفعت مالی دارند یکی از نشانه‌های شکست خوردن کار دانست و گفت: با آگاهی کامل فیلم بسازید و تا وقتی به تحلیل کامل از فیلمنامه نرسیده‌اید کاری را شروع نکنید.

سی و چهارمین جشنواره جهانی فیلم فجر از اول تا ششم اردیبهشت ماه در پردیس چارسو برگزار می‌شود.