کارگاه یشیم اوستااوغلو، کارگردان ترکیه‌ای در بخش دارالفنون جشنواره جهانی فیلم فجر روز یکشنبه سوم اردیبهشت ماه در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.

به گزارش ستاد خبری سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر، اوستااوغلو که کارش را با روزنامه نگاری آغاز کرده درباره شروع فیلمسازی‌اش توضیح داد: کارم را در سینما با ساخت فیلم کوتاه از اواسط دهه ۸۰ میلادی شروع کردم. در واقع از اوایل ۱۹۹۰ من به همراه سمیح کاپلان‌اوغلو و نوری بیلگه جیلان کارگردانان ترکیه تلاش کردیم زیربنای فیلمسازی جدیدی را در ترکیه بنا کنیم و صدای نسل جدید فیلمسازان ترکیه باشیم. با وجود این که همه ما با هم همکاری داشتیم اما هر کدام به زبان خاص خودمان رسیدیم و از آنجایی که به نظر من سینما وابسته به شخص است برایم بسیار اهمیت دارد که هر کسی بتواند صدای خودش را داشته باشد.

او با بیان این که سینما را خودش یاد گرفته و تحصیلاتی در این زمینه ندارد گفت: چون سینما را خودم یاد گرفته‌ام، خط مشی سینمایی‌ام را هم خودم پیدا کردم. همیشه به دنبال تصویری از درون خودم در فیلمسازی بودم و هنوز این جست و جو در من ادامه دارد. چهار فیلم کوتاه، چند مستند و شش فیلم بلند حاصل کارم در سینماست که در پایان لحظاتی از آنها را با شما به اشتراک خواهم گذاشت.

این فیلمساز ترکیه‌ای ادامه داد: همیشه در فیلم‌هایم به دنبال به وجود آوردن یک زبان خاص هستم؛ زبان خاص خودم. که این اتفاق بعد از گذشت سال‌ها افتاده است و به زبان مختص خودم رسیده‌ام. به اسلوبی در فیلمسازی رسیده‌ام و به بومی بودن در این اسلوب بسیار اهمیت می دهم. یعنی داستان کسانی که در وطنم زندگی می کنند برایم بسیار اهمیت دارد و به آنها توجه می کنم. حالت انسانی آنها را در فیلم‌هایم مورد تفتیش قرار دادم و بیشتر به سراغ داستان هایی رفتم که شخصیت ها را به سمت خودم می کشانند.

اوستا اوغلو ادامه داد: در فیلم‌هایم به مشکلاتی که کردها در ترکیه داشتند، تعبید و … پرداختم و در بعضی موارد برای پاسخ به سوالاتی درباره این که ما در دنیا چه کسی هستیم یا بزرگ شدن چه مفهومی دارد،  فیلم ساختم. در همه موضوعات به دنبال این بودم که اثبات کنم ما باید خودمان باشیم و آن را در فیلم نمایش دهیم. به زبان همیشه اهمیت می دهم و سعی می کنم در هر محیطی که فیلم می‌سازم از اهالی بومی آنجا و زبان خودشان استفاده کنم.

او تاکید کرد: به دلیل این که همیشه به دنبال کار کردن با افراد محلی بودم، فرصتی را به دست آوردم که چیزهای بسیاری یاد بگیرم. شروع نوشتن فیلمنامه برایم همچون سفر است. به همین دلیل در هنگام نوشتن فیلمنامه به مسافرت می روم و از محل هایی که می‌خواهم در آنجا فیلم بسازم بازدید می کنم. این موضوع باعث می شود فیلمنامه پرمحتواتری بنویسم. همین اتفاق باعث شده تا هر فیلم جدیدی که می سازم به کشف پاسخ سوالاتی که در ذهنم دارم منجر شود و از طرف دیگر راه برای یافتن فیلمنامه های جدیدتر باز شود.

این فیلمساز ترکیه ای با تاکید براینکه به نظرش ناتوانی در گفت و گو با همدیگر است که مشکلات دنیای امروز را به وجود آورده گفت: این مشکلی است که همیشه سعی کردم در فیلم‌هایم آن را نشان دهم. طرح مساله گفت وگو بین زبان‌ها، فرهنگ‌ها و مناطق مختلف و توان درک همدیگر مساله ای است که در فیلم‌هایم مورد توجه قرار می دهم و نقش اصلی را در فیلمنامه برایم دارد.

او ادامه داد: به طور طبیعی بسیار به مکان و جغرافیا اهمیت می‌دهم. به نظرم لوکیشن ها به اندازه شخصیت‌ها و انسان ها که فیلم با آنها شکل می گیرد، مهم است و حتی گاهی مهمتر. به فضاهای واقعی علاقه بیشتری دارم. دوست دارم این مکان ها را با انسان‌هایی که در آن زندگی می کنند به تصویر بکشم. چراکه معماری هم برایم بسیار اهمیت دارد. از طرف دیگر نور خورشید برایم مهم است. در فیلم‌هایم تلاش می کنم براساس حالت روحی شخصیت و با دستکاری نور حالات روحی را به وضوح نشان دهم.

آدرس سایت رسمی جشنواره جهانی Fajriff.com و پست الکترونیکی جشنواره Film@Fajriff.com است.

سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر، ۸-۱ اردیبهشت ۱۳۹۶(۲۱ تا ۲۸ آوریل ۲۰۱۷) به دبیری رضا میرکریمی در تهران برگزار می شود.