فیلمساز گرجستانی مهمان جشنواره جهانی فیلم فجر، «هاری» را تجربه‌ای ویژه می‌داند.

به گزارش ستاد خبری، زازا خلوشی سازنده فیلم‌های «درخت آرزو» (۱۹۷۷) و «معما» (۱۹۹۶) است. فیلم «سلیمان» آخرین ساخته او در سال گذشته، جایزه بهترین فیلم سال کشور گرجستان را از آن خود کرد و نمایش آن در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر، اولین نمایش بین‌المللی آن به شمار می‌آید.

ده سال از دنیای فیلمسازی فاصله داشتید، چرا؟

زازا خلوشی: بیش از ساختن «سلیمان» ده سال به دلیل نبود اسپانسر فیلمی نساخته بودم. اما تجهیزات لازم فراهم بود و دوستانی داشتم که بسیار علاقمند به تهیه فیلم بودند. یک روز خوب از خانه بیرون آمدم و دوستان خود را یک به یک صدا کردم و به آنها گفتم که برویم یک فیلم بسازیم. فیلمبرداری نزدیک به یک سال طول کشید و در نهایت تصمیم گرفتیم که یک فیلم سیاه و سفید بسازیم. ایده اولیه من برای ساخت این فیلم به نمایش گذاشتن زندگی کارگردانی است که در به در بدنبال پول برای ساختن فیلم خود است. اما بعد به یک شخصیت بسیار جالبی برخورد کردم که یک آهنگساز بود و او نقش اول فیلم را بازی کرد. بدین ترتیب طرح اولیه من تغییر یافته و تبدیل شد به نوازنده‌ای که در به در به دنبال پول برای ساختن آلبوم موسیقی خود است. موضوع فیلم کاملا اجتماعی است و در مورد مشکلاتی است که همه‌ هنرمندها با آن روبرو هستند و وضعیتی که در آن قرار دارند باعث می‌شود موقعیتی برای بروز استعدادشان فراهم نشود. بقیه داستان را روی قاب سینما خواهید دید.

چقدر با جشنواره فجر و سینمای ایران آشنایی دارید؟

من علاقه خاصی به فرهنگ ایران دارم و از آنجایی که سینما انعکاسی از فرهنگ آن کشوراست، بنابراین به سینمای ایران علاقمند هستم. در فیلم‌هایی که در دهه نود ساخته‌ام می‌توانید تاثیر فیلم‌های ایرانی را ببینید. فیلمهای ایرانی از همان موقع واقعیت‌های اجتماعی و حقایقی که در اجتماع وجود دارند را بسیار هنرمندانه انعکاس می‌دادند و یک سایه‌ای از تاثیر سینمای ایران را می‌توان در فیلم‌های من مشاهده کرد.

در جشنواره امسال تاکنون فیلم ایرانی تماشا کرده‌اید؟

فیلم‌هاری، ساخته امیر احمد انصاری را تماشا کرده‌ام که فیلمی جدید است که به سبکی ویژه فیلمبرداری شده است. این فیلم شکل کارآگاهی دارد. البته من بیشتر عادت کرده‌ام فیلمهای کلاسیک ایران را تماشا کنم و با تماشای آنها بزرگ شده‌ام و این فیلم برای من تازگی داشت. من بار اولی است که به ایران می‌آیم و علاقه‌مند هستم فیلم محمد رسول‌الل (ص)  ساخته مجید مجیدی را تماشا کنم. به طور کلی سبک من از لحاظ هنری بسیار به سینمای ایران شباهت دارد و به آثار آقای میرکریمی، دبیر جشنواره علاقه خاصی دارم، حتی ایشان را در اینترنت دنبال می‌کنم و بخش‌هایی از فیلم‌های او را دانلود می‌کنم و حتی برای دانشجویان خود به نمایش می‌گذارم.

جشنواره امسال در قلب تهران در حال برگزاری است، آن را چطور می‌بینید؟

به طور کلی ایران برای من دنیای جدیدی است که تاکنون فقط آن را در فیلمها، اینترنت، در کتاب‌ها و در تاریخ شناخته‌ام و اکنون با تمام وجود و احساس خودم و از نزدیک این تاریخ را حس می‌کنم. گرجستان کشور دارای قدمتی است، بنابراین وقتی وارد جامعه‌ای مدرن و پیشرفته‌ای مانند ایران می‌شوم، در عین حال می‌دانم که  پشت این چهره‌ مدرن تاریخ کهن، پیشینه طولانی و فرنگی والا نهفته است. و آن را در همه جا می‌توان یافت، حتی در هتلی که در آن اقامت دارم و در چشمان هر یک از ایرانیانی که با آنها صحبت می‌کنم.

به غیر از کارگردانان ایرانی که از آنها نام بردید، دیگر کارگردانان ایرانی که به آثار آنها علاقه‌مندید کدامند؟

عباس کیارستمی را به خوبی می‌شناسم. او در جشنواره باتومی شرکت کرده است و من این را افتخار بزرگی می‌دانم. می‌توانم خاطره‌ای را برای شما در این مورد تعریف کنم. در آن رویداد هنگام نمایش فیلم آقای کیارستمی،  ایشان به پرده سینما اشکالی وارد کرد و به نظر او پرده سینما به اندازه کافی سفید نبود. کیارستمی به عنوان یک هنرمند حتی به رنگ پرده نسبت به رنگ پرده‌ای که فیلم روی آنها به نمایش درمی‌آمد حساس بود تا هنری که در فیلم وجود دارد را به شکل کامل به نمایش درآورد. برای همین شبانه مجبور شدیم به تفلیس مراجعه کرده و یک پرده نمایش جدید تهیه کنیم.

هدف اصلی من از شرکت در این جشنواره آشنایی نزدیک با هنرمندان هم نسل خود و تماشای فیلمهای آنها روی پرده است. فجر  جشنواره‌ای است که آن را از زمان جوانی می‌شناسم و قبل از فروپاشی شوروی سابق، اساتید من در این جشنواره شرکت می‌کردند.

سی و چهارمین جشنواره جهانی فیلم فجر از اول تا ششم اردیبهشت ماه در پردیس چارسو برگزار می شود.