«هندی و هرمز»، دومین فیلم سینمایی عباس امینی، بر اساس فیلمنامه‌ای مشترک از او و حسین فرخزاد ساخته شده است؛ فیلمی که به ازدواج زودهنگام کودکان در جنوب ایران می‌پردازد و در جزیره هرمز می‌گذرد. فیلم‌ساز با انتخاب بازیگران محلی برای نقش‌آفرینی در نقش‌های واقعی گام بلندی برای باورپذیری و مستندگون شدن فیلم برداشته؛ هرچند مشخص است فیلمنامه و شخصیت‌ها با ظرافت ساخته و پرداخته شده‌اند و درام به بهای مستندنمایی کم‌رنگ نشده است. به همین دلیل با فیلمی پرانرژی و مهیج از مواجهه دو نوجوان به مثابه یک زن و شوهر مواجهیم که درکی از موقعیت جدید خود ندارند و به همین دلیل همان‌طور که مرتب از اتفاقات پیش‌آمده شگفت‌زده می‌شوند، مخاطب را نیز در این شگفت‌زدگی سهیم می‌کنند، که حس و تجربه نابی است. حسن بزرگ فیلم این است که هرچند فیلم‌ساز قصد نقد چنین مناسباتی، یعنی ازدواج زودهنگام کودکان و نوجوانان، را داشته، اما این دیدگاه منجر به ترسیم چهره‌ای سیاه و کم‌جان از کاراکترها، روابط و مسائلشان و اتمسفر و فضا نشده است. اتفاقا خون ‌گرمی در رگ‌های فیلم جاری است که همین انرژی به همراهی مخاطب با زوج محوری در بحران‌های روزانه‌شان کمک می‌کند تا همراه با آن‌ها بخندد و گریه کند و به واسطه جادوی درام و فیلم‌سازی، قریب‌الوقوع بودن یک حادثه شوم را به انتظار بنشیند.