فلوریان گالنبرگر
همراه با هیئت‌داوران بخش سینمای سعادت
فلوریان گالنبرگر در سال ۱۹۷۲ در مونیخ به دنیا آمد و در دانشگاه سینما و تلویزیون مونیخ تحصیل کرد. او به همراه چند نفر از دانشجویان سینمای این دانشگاه، کارگردانی و نویسندگی پروژه ای درباره ویم وندرس را به عهده داشت که توانست جایزه بهترین فیلم مستند را از جشنواره فیلم مونترال دریافت کند. در سال ۱۹۷۷ گالنبرگر و یکی از دوستان آلمانی‌اش کرال، فیلم کوتاه «تانگوی برلین» را ساختند که در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد و در بخارست جایزه بهترین کارگردانی را به دست آورد.
گالنبرگر جایزه افتخاری فیلم خارجی زبان را در بخش هنرجویان آکادمی اسکار و همچنین اسکار بهترین فیلم کوتاه را در کارنامه اش دارد. اولین فیلم بلند موفق او «سایه های زمان» به تهیه کنندگی هلموت دیتل در چین ساخته شد. این درام تاریخی با بازی اولریش توکور که در جشنواره فیلم برلین به نمایش درآمد و دو جایزه باواریا و چهار جایزه سینمای آلمان از جمله جایزه بهترین فیلم را به دست آورد. در سال ۲۰۱۴ گالنبرگر و بنجامین هرمان با همکاری یکدیگر، فیلم تراژدی-کمدی کریستیان زوبرت «شاهکار» را تهیه کردند. گالنبرگر در مدرسه فیلم مونیخ تدریس می کند. آخرین فیلم او «کولونیا» با بازی اما واتسون، دنیل برول و مایکل نیکویست در بخش های مختلفی از امریکا و اروپا فیلمبرداری شد و در جشنواره فیلم تورنتو، زوریخ و برلین به نمایش درآمد.
از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ او و هرمان کارگردانی مراسم جایزه سینمای آلمان را به عهده داشتند.
جسیکا وودورث
همراه با هیئت‌داوران بخش سینمای سعادت
جسیکا وودورث (۱۹۷۱) فیلمساز، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده، در اروپا زندگی کرده و از سال ۲۰۰۰ ساکن بلژیک است. فیلم‌هایش در صدها جشنواره بین المللی از جمله ونیز، کن، تورنتو و ساندنس به نمایش درآمده است. جوایز مختلفی هم از این جشنواره‌ها دریافت کرده از جمله شیر آینده‌ی جشنواره فیلم ونیز. نام او را با فیلم‌هایی همچون «خدک» (۲۰۰۶) ساخته شده در مغولستان، «آلتیپانو» (۲۰۰۹) ساخته شده در پرو و «فصل پنجم» (۲۰۱۲)، ساخته شده در بلژیک و با همکاری پیتر بروسنس می‌شناسیم. چهارمین فیلم سینمایی او «شاه بلژیکی‌ها» (۲۰۱۶) اخیرا در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد و پس از آن به شهرهای مختلف و جشنواره‌های سینمایی دور دنیا سفر کرده است.
او در سال ۱۹۹۳ از دانشگاه در رشته ادبیات و در سال ۱۹۹۹ در رشته فیلمسازی مستند فارغ‌التحصیل شد. علاوه بر این آموزش بازیگری تئاتر هم دیده است. او در دهه نود در پاریس، پکن و هنگ کنگ به عنوان روزنامه‌نگار مستقل و تهیه‌کننده فیلم‌های مستند فعالیت کرده است و در جشنواره‌های مختلف از جمله گنت و زاگرب سابقه‌ی داوری دارد. او همچنین مشاور دانشجویان سینما در رویال آکادمی هنر گنت است. کمپانی فیلمسازی او، بو فیلم، در گنت بلژیک قرار دارد. او در حال حاضر دو پروژه سینمایی داستانی در دست ساخت دارد.
لخ مایفسکی
همراه با هیئت‌داوران بخش سینمای سعادت
لخ مایوسکی شاعر، نقاش، نویسنده و کارگردان است. او در چهارگوشه‌ی جهان کار کرده و از زبان نقاشی‌ها، فیلم‌ها، اینستالیشن‌ها، رمان‌ها، تئاترها و اپراهایش، به بیان دیدگاه‌هایش پرداخته. مایوسکی در آکادمی هنرهای تجسمی کراکف تحصیل کرد و از مدرسه ملی سینما در شهر ووژ، لهستان فارغ التحصیل شد. از جمله آثار مهم او می‌توان به این نام‌ها اشاره کرد: شوالیه، زندانی در ریو، انجیل به روایت هری، اتاق روئه، باسکیت، وویچک، آنجلوس، باغ لذت‌های زمینی، لب شیشه‌ای، آسیاب و صلیب و سرزمین سگ‌ها. فیلم‌های مایوسکی در جشنواره‌های مهمی در سراسر دنیا از جمله نیویورک، تورنتو، ریودوژانیرو، مسکو، برلین، ونیز و کن روی پرده رفته و با دستانی پر از جوایز معتبر بازگشته‌اند.
ویدئو‌ها، فیلم‌ها و آثار هنری دیگر او در بسیاری از گالری‌ها و موزه‌ها به نمایش درآمده‌اند از جمله گالری ملی دوژو دوپوم پاریس، گالری وایت‌چپل آرت در لندن، موزه هنرهای زیبا در بوئنوس آیرس، ایمیج فروم در توکیو، گالری ملی لندن، پرادو در مادرید، موسسه هنر شیکاگو، لوور و دوسالانه ونیز. موزه هنر مدرن نیویورک با برگزاری نمایشگاه انفرادی مروری بر آثار مایوسکی با عنوان «لخ مایوسکی: جادوگر تصاویر متحرک» از او قدردانی کرد. اینستالیشنی ساخته‌ی مایوسکی به نام «خون شاعر/لب شیشه‌ای» در پنجاه و دومین دوسالانه ونیز حضور داشت و نمایشگاه مروری بر آثار مایوسکی که ابتدا در MoMa (موزه هنر مدرن نیویورک) برگزار شد، در ادامه در موزه‌های بسیاری در سراسر دنیا برگزار شد. مجموعه ویدئو آرت او «بروگل سوییت» اولین بار در لوور نمایش داده شد و سپس به پنجاه و چهارمین دوسالانه ونیز راه یافت.
میکو هارادا
همراه با هیئت‌داوران بخش سینمای سعادت
میکو هارادا متولد ۱۹۵۸ کارش را با «لالایی زمین» (۱۹۷۶) ساخته یاسوزو ماسومورا آغازکرد. از آن پس در نقش‌های مختلفی در آثار برجسته سینما و تلویزیون ظاهر شده است. هارادا به خاطر بازی در نقش لیدی کائده در فیلم «آشوب» ساخته آکیرا کوروساوا به سال ۱۹۸۵ بسیار مورد توجه قرار گرفت و با کوروساوا یک بار دیگر در سال ۱۹۹۰ برای فیلم «رویاها» همکاری کرد.
هارادا در نسخه سینمایی انیمه‌‌ی اینویاشا در سال ۲۰۰۲ در نقش کاگویا به عنوان صداپیشه حضور داشته است. او با کارگردانان مهم ژاپن از جمله یوجی یامادا (پسران من، ۱۹۹۱)، تاکشی کویزومی (پس از باران، ۱۹۹۹)، تتسو شینوهارا (عشق اول، ۲۰۰۰)، کوکی میتانی (هتل اوچوتن، ۲۰۰۶)، هیساکو ماتسوی (لئونی، ۲۰۱۰) و یاسو فوروهاتا (آناتائه ۲۰۱۲) همکاری کرده است.
علاوه بر کارنامه‌ی پربار بازیگری‌اش، او توانسته جایزه بهترین بازیگر زن از بیست و یکمین جایزه فیلم هوچی برای «دهکده رویاها» (یویچی هیگاشی، ۱۹۹۶ برنده خرس نقره‌ای جشنواره برلین) و در بیست و سومین جایزه فیلم هوچی برای «آغاز عشق» (هیدیوکی هیرایاما، ۱۹۹۸، فیلم برتر آکادمی ژاپن) را به دست بیاورد.
اوبرتو پازولینی
همراه با هیئت‌داوران بخش سینمای سعادت
اوبرتو پازولینی از سال ۱۹۸۳ در بی.اف.آی (موسسه فیلم بریتانیا) مشغول به کار شد و در سال ۱۹۹۳ با تاسیس کمپانی رد ویو فیلم به فیلمساز و تهیه‌کننده‌ای مستقل تبدیل شد. اولین فیلم بلند این کمپانی «پالوکاویل» با بازی وینست گالو و کارگردانی آلن تیلور بود. پس از آن، کمپانی رد ویو فیلم، ساخت «فول مانتی» را به عهده گرفت که فروشی بالای ۲۵۰ میلیون دلار در سراسر دنیا داشت و جایزه‌ی بفتای بهترین فیلم را در آن سال از آن خود کرد و در چهار رشته هم نامزد دریافت جایزه اسکار شد.
رد ویو فیلم «هر چه نزدیک‌تر می‌شوی» نوشته‌ی ویلیام آیوری و «لباس جدید پادشاه» با بازی یان هولم را هم در فهرست فیلم‌هایش دارد. در سال ۲۰۰۸ اوبرتو فیلم «ماچان» را کارگردانی و تهیه کرد. فیلم توانست جوایز متعددی از جشنواره‌های بین المللی بدست آورد از جمله جایزه‌ی لیبل سینمای اروپا، بهترین فیلم اروپایی از بخش روزهای ونیز در جشنواره فیلم ونیز.
در سال ۲۰۱۲، فیلم «بل آمی» به تهیه‌کنندگی پازولینی و بازی رابرت پتیسنون، اوما تورمن، کریستینا ریچی و کریستین اسکات توماس اکران شد.
در سال ۲۰۱۳ اوبرتو «طبیعت بی‌جان» را با بازی ادی مارسن و جوآن فروگات در جنوب لندن ساخت و نوشتن فیلمنامه و تهیه آن را هم بر عهده داشت. فیلم جوایز بین‌المللی متعددی به دست آورد از جمله جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم ونیز ۲۰۱۳، بهترین فیلم جشنواره ولگودا، جایزه منتخب تماشاگران از جشنواره ترانسیلوانیا، نارا، تروندهایم و بهترین فیلم خارجی از جایزه فیلم هوچی ژاپن در سال ۲۰۱۴ و بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم ادینبورو.
فاطمه معتمدآریا
همراه با هیئت‌داوران بخش سینمای سعادت
فاطمه (سیمین) معتمدآریا بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، متولد سال۱۳۴۰ در تهران است. او در فاصله سال‌های ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۱ در دفتر پژوهش امور هنری آموزش و پرورش کمک کارشناس عروسکی بود. از سال ۱۳۵۲ با شرکت در کلاس‌های آموزشی «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» فعالیت در نمایش‌های عروسکی را آغاز کرد و از سال ۱۳۵۴ در نمایش‌های طوقی، حادثه در شهر عروسک‌ها، خرده بورژواها، آهو، دایره گچی قفقازی (داریوش فرهنگ)، آدینه، یک جفت کفش برای زهرا و ریچارد سوم (داود رشیدی) به ایفای نقش پرداخت. او از عروسک گردانی به بازیگری علاقه‌مند شد. معتمدآریا قبل از آن که به فعالیت در سینما بپردازد در نمایش‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی به عنوان بازیگر و عروسک گردان به کار پرداخت و همزمان فعالیت‌های سینمایی را نیز ادامه داد.
او برای بازی در فیلم سینمایی «مهر مادری» موفق به کسب جایزه از جشنواره فیلم در کانادا شد و همچنین جوایز متعددی از جشنواره فیلم فجر دریافت کرده است که از جمله آن ها می توان به جایزه ویژه برای بازی در فیلم «گیلانه»، سیمرغ بلورین برای بازی در فیلم سینمایی «همسر»، سیمرغ بلورین برای بازی در فیلم «یکبار برای همیشه» اشاره کرد. او همچنین تندیس جشن خانه سینما را برای بازی در فیلم «اینجا بدون من» و «صد سال به این سال ها» کسب کرده است.
معتمدآریا در مقام داور در جشنواره های بین المللی فیلم های آسیایی سینه فن، قاهره و جشنواره بین المللی فیلم تورین حضور داشته است.
رسول صدرعاملی
همراه با هیئت‌داوران بخش سینمای سعادت
رسول صدرعاملی کارگردان و فیلمنامه نویس متولد سال ۱۳۳۳ در اصفهان است. او که در روزهای جوانی به عنوان عکاس و خبرنگار فعال بود، از دهه ۱۳۶۰ وارد جریان ساخت فیلم شد و نخستین اثر سینمایی خود را به عنوان «رهایی» در سال ۱۳۶۱ مقابل دوربین برد. «گل های داودی» فیلمی بود که اسم صدرعاملی را در میان کارگردانان خوش فکر سینمای ایران جای داد و سه گانه او درباره دختران نوجوان با عناوین «دختری با کفش های کتانی»، «من ترانه ۱۵ سال دارم» و «دیشب باباتو دیدم آیدا» نسل جدیدی از بازیگران جوان را وارد سینمای ایران کرد که از جمله این بازیگران می توان به ترانه علیدوستی از چهره های مطرح بازیگری در سینمای ایران اشاره کرد.
صدرعاملی برای ساخت «من ترانه ۱۵ سال دارم» سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه را از بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر به دست آورد.
«دختری با کفش های کتانی» از جمله آثار این کارگردان است که در جشنواره ها و جوایز سینمایی خارجی بسیار مورد توجه قرار گرفته است.
صدرعاملی در چندین دوره از جشنواره فیلم فجر در مقام داور حضور داشته است و در جشنواره بین المللی فیلم کودکان و نوجوانان نیز در دوره های مختلف، آثار را داوری کرده است.
دارژان امیر بایو
همراه با هیئت‌داوران بخش جلوه‌گاه شرق
دارژان امیر بایو کارگردان، فیلمنامه نویس و منتقد فیلم است.
امیر بایو متولد پانزدهم مارچ سال ۱۹۵۸ در روستای اویوک در منطقه‌ی زمبیل قزاقستان و فارغ‌التحصیل رشته ریاضی از دانشگاه ایالتی قزاقستان در سال ۱۹۸۰ و فارغ‌التحصیل رشته‌ی فیلمبرداری و کارگردانی در دانشگاه (VGIK) زیر نظر پلاخووا در سال ۱۹۸۷ است.
امیر بایو به عنوان مدرس، برنامه‌ریز، و تدوین‌گر در استودیوی قزاق فیلم مشغول به کار بوده است. او از سال ۱۹۸۸ ریاست استودیوی قزاق فیلم را بر عهده داشته است.
او عضو اتحادیه فیلمبرداران جمهوری قزاقستان است.
امیر بایو نویسنده‌ی مقالات بسیاری در زمینه نظریه سینماست که در مجلاتی نظیر نیو فیلم و فانتوم سینما و دیگر مجلات به چاپ رسیده‌اند.
او کار خود را در سینما با فیلم کوتاه «شیلد» آغاز کرد. این اثر که از سوی جامعه فیلمبرداران بسیار تحسین شد نقطه عطفی در زندگی این کارگردان جوان بود. در سال ۱۹۸۹ به استودیوی قزاق فیلم بازگشت و از آن زمان به بعد زندگی خود را وقف ساختن فیلم کرد.
او از سال ۲۰۰۴ دوره‌های ارشد گروه درسی نقد هنر را در دانشکده هنر واقع در آکادمی هنر راه‌اندازی کرده است.
از فیلم های شناخته شده او در مجامع جهانی می توان به «آدمکش» و «دانشجو» اشاره کرد.
حمیده عمرووا
همراه با هیئت‌داوران بخش جلوه‌گاه شرق
حمیده عمرووا ۲۵ آوریل سال ۱۹۵۷ در باکو آذربایجان به دنیا آمد.
وی از دانشگاه سینماتوگرافی مسکو (Moscow Cinematography University, VQIK) فارغ‌التحصیل شد و سپس گرایش خود در هنر را در زمینه سینما، فرهنگ و تئاتر دنبال کرد.
عمرووا تاکنون تعدادی فیلم کارگردانی کرده است. ازجمله: «نَامی» (موس فیلم، آذربایجان فیلم)، «فرغون نقره»، «محبت طفل شیرخوار»، «راه‌های عذاب‌آور»، «راه‌های وحشت‌ناک»، «صخره طلایی»، «گرداب» (ازبک فیلم)، «من خانواده‌ای دارم» (تلویزیون خزر)، «او از من خوشش می‌آید» (تاجیک فیلم)، «دندان‌پزشک» (لن فیلم)، «زندان بزرگ» (ایران)…
وی همچنین چند نمایش تئاتری و برنامه و سریال تلویزیونی را کارگردانی کرده است.
زکی دمیرکوبوز
همراه با هیئت‌داوران بخش جلوه‌گاه شرق
زکی دمیرکوبوز متولد سال ۱۹۶۴ در اسپارتا ترکیه است. او کار در سینما را به عنوان دستیار کارگردان در سال ۱۹۸۶ با دستیاری زکی اوکتن آغاز کرد و تا زمان ساخت اولین فیلم بلندش «بلوک سی» به عنوان دستیار کارگردان برای کارگردان‌های زیادی کار کرد.
بعد از ساخت اولین فیلمش، به عنوان مولف و فیلمساز مستقلی که فیلمنامه‌های خودش را می‌نویسد به کارش ادامه داد. دمیرکوبوز با فیلم دومش «معصومیت» که در جشنواره فیلم ونیز به نمایش در آمد و فیلم «صفحه سوم» که در چندین جشنواره در ترکیه و اروپا از جمله لوکارنو و روتردام به نمایش در آمد مورد توجه منتقدان فیلم و مخاطبان بین‌المللی قرار گرفت. دمیرکوبوز بعد از فیلم «صفحه سوم»، ساخت سه‌گانه خود را با عنوان «افسانه‌های تاریکی» آغاز کرد. دو بخش اول این سه گانه «سرنوشت» و «اعتراف» در جشنواره فیلم کن ۲۰۰۲ در بخش نگاه ویژه سازمان ملل به نمایش درآمد. فیلم «اتاق انتظار» که دمیرکوبوز خودش نقش اول آن را بازی می‌کند پایان بخش این سه‌گانه است.
از ساخته های او پیش از فیلم های «زیرزمین»، «تهوع» و «امبر» می توان به فیلم «تقدیر» که خود پیش‌در‌آمدی است بر فیلم «معصومیت» و «حسادت» اشاره کرد.
نجیب عیاد
همراه با هیئت‌داوران بخش جلوه‌گاه شرق
نجیب عیاد ۱۳ دسامبر سال ۱۹۵۳ به دنیا آمد. او در رشته ادبیات فرانسه مدرک کارشناسی ارشد دارد. عاید از سال ۱۹۷۳ تا سال ۱۹۷۹ ابتدا دبیر کل و سپس رییس فدراسیون سینه‌کلوب‌های تونسی بود.
از دیگر سمت‌های کارنامه کاری او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ منتقد فیلم روزنامه «لو تم» بود.
۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰ سرپرست بخش فرهنگی مجله «ریالیتیز» بود.
۱۹۷۶ تا ۱۹۸۰ سازمان دهنده جشنواره‌های بین‌المللی فیلم کارتاژ، حمامات و طبرقه بود.
او بنیانگذار کمپانی «ریوس پروداکشنز» است و از سال ۱۹۹۹ تاکنون مدیریت آن را برعهده داشته است.
او در فیلم‌های زیر به عنوان تهیه‌کننده یا مدیرتولید اجرایی حضور داشته است:
«در جستجوی آیدا» به کارگردانی محمد ملص سال ۱۹۹۹
«یا زهره فی خیالی» به کارگردانی عبدالقادر جبری (سریال) سال ۲۰۰۰
«کفش‌ها» آنیس لاسود (فیلم کوتاه) سال ۲۰۱۰
«پادشاهی مورچه‌ها» به کارگردانی شوقی مجری سال ۲۰۱۲
«گزارشگر جنگ» به کارگردانی امینه بوخریس سال ۲۰۱۳ – ۲۰۱۴
در روزهای اخیر او به دبیری جشنواره قرطاجه منصوب شده است.
کمال تبریزی
همراه با هیئت‌داوران بخش جلوه‌گاه شرق
کمال تبریزی کارگردان و فیلمنامه نویس ایرانی سال ۱۳۳۸ در تهران متولد شد. او فارغ التحصیل سینما از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر است. وی فعالیت سینمایی را با کارگردانی، نویسندگی، فیلمبرداری و تدوین فیلم های کوتاه از سال ۱۳۵۸ آغاز کرد.
تبریزی با ساخت «مهر مادری» در جشنواره های مختلف ایرانی و خارجی حضور یافت و فیلم او توانست جایزه بهترین بازیگر زن را برای فاطمه معتمدآریا بازیگر نقش اول این فیلم از جشنواره ای در کانادا به همراه داشته باشد.
تبریزی که به عنوان یکی از چهره های فعال در زمینه امور صنفی در سینمای ایران شناخته می شود تاکنون سریال های متعددی نیز کارگردانی کرده که از جمله موفق ترین آن ها می توان به «دوران سرکشی» و «شهریار» اشاره کرد.
این کارگردان که یک دوره دبیر جشن خانه سینما (جشن صنفی اهالی سینمای ایران) بوده، در چندین دوره در جشنواره فیلم فجر نیز داوری کرده است.
او در دوره های مختلفی نیز جوایزی از جشنواره فیلم فجر دریافت کرده که از جمله آن می توان به جایزه ویژه هیات داوران برای «فرش باد» و سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه برای «لیلی با من است» اشاره کرد.
فیلم های تبریزی همچنین در جمع مخاطبان سینمای ایران نیز محبوبیت بالایی دارد و «مارمولک» به کارگردانی او یکی از پرمخاطب ترین آثار سینمای ایران محسوب می شود.
میکال لوگان
همراه با هیئت‌داوران بخش بین‌المذاهب
میکال لوگان متولد بیست و چهارم جولای ۱۹۷۹ در لهستان است.
او متخصص الهیات، فیلم‌شناس، تهیه کننده تلویزیون و مولف دو کتاب درخصوص تفسیرهای خداشناسانه در مورد آثار برسون و تارکوفسکی است.
او نویسنده کتاب‌ها و همچنین مقالات بسیاری است که در مجلات به چاپ رسیده‌اند، او در آثار خود به بررسی مفهوم و ابعاد خداشناسانه‌ی فیلم‌ها می‌پردازد.
او ریاست موسسه خداشناسی رسانه در گروه علوم اجتماعی دانشگاه پاپ ژان پل دوم را در کراکو برعهده دارد.
لوگان در صومعه جیسناگورا در چستوخووا لهستان زندگی می‌کند.
کاتیا مالاتستا
همراه با هیئت‌داوران بخش بین‌المذاهب
کاتیا مالاتستا دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی حفاظت از میراث فرهنگی است و مدرک دکترا را در رشته‌ی تاریخ هنرهای بصری از دانشگاه پیزا دریافت کرده است. او در حال حاضر در مرکز حفاظت از میراث فرهنگی ترنتو ایتالیا مشغول به کار است. طی ده سال، مقاله‌ها و نقدهای متعددی در صفحات فرهنگی روزنامه‌ها و رسانه‌های آنلاین از او منتشر شده است. پس از سه سال همکاری با جشنواره فیلم مذهب امروز به عنوان برنامه‌ریز و مدیر رسانه‌ای، از سال ۲۰۰۸ به عنوان مدیر هنری این رویداد سینمایی مشغول به کار است. او یکی از اعضای فروم صلح و حقوق بشر ترنتو و همچنین مرکز ملی تعامل ادیان برای صلح است.
حجت‌الله ایوبی
همراه با هیئت‌داوران بخش بین‌المذاهب
حجت‌اللّه ایوبی متولد سال ۱۳۴۲ در کلاردشت است. او که تحصیلات خود را در زمینه معارف اسلامی و علوم سیاسی در دانشگاه امام صادق تا مقطع کارشناسی ارشد پیش برد، مدرک دکترای علوم سیاسی خود را از دانشگاه لیون دریافت کرد.
ایوبی در سمت‌هایی چون ریاست دانشکده معارف اسلامی و علوم سیاسی دانشگاه امام صادق، مدیرکل آموزش دانشگاه امام صادق، مدیرکل پژوهش‌های سیاسی سازمان صدا و سیما، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در فرانسه، معاونت اجتماعی وزارت کشور و معاونت فرهنگی و اجتماعی سازمان بازرسی کل کشور فعال بود. همچنین از سال ۱۳۸۸ او رئیس مؤسسه فرهنگی سازمان اکو بود و از سال ۱۳۹۲ به عنوان رئیس سازمان سینمایی مشغول به کار شد و تا اسفندماه ۱۳۹۵ این سمت را برعهده داشت.
او در زمینه نگارش کتاب نیز فعال بوده است و «کتاب احزاب سیاسی در فرانسه» اثری به قلم او است و به عنوان کتاب درسی دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران از سوی انتشارات سمت منتشر شد.
آن دمی گروئه
همراه با هیئت‌داوران بخش نتپک
آن دمی گروئه، برنامه ریز سینمایی و آکادمیسینی است با مدرک دکترا در حوزه سینمای ایران. او سخنران سینمای آسیا پاسیفیک در مدرسه فیلم گریفیث است و یکی از مدیران جشنواره فیلم ایران در استرالیا. او همچنین به عنوان قائم مقام سازمان نتپک، شبکه توسعه سینمای آسیا پاسیفیک فعالیت دارد و با آسیاپاسیفیک اسکرین اوارد هم همکاری می کند.
آن، از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۰ مدیر مراسم افتتاحیه جشنواره بین المللی فیلم بریزبن بوده و یکی از اعضای آرشیو ملی فیلم و صدا. او با رویدادهای سینمایی مختلفی در سراسر جهان همکاری کرده و در هیئت داوری جشنواره های مختلف حضور داشته است. در سال ۲۰۰۳ آن، مدال یادبود استرالیا را برای خدمت هایش به صنعت سینما دریافت کرد.
رونالدو تولنتینو
همراه با هیئت‌داوران بخش نتپک
رولاندو تولنتینو عضو هیئت علمی دانشگاه انستیتو فیلم فیلیپین و رئیس پیشین دانشکده رسانه های جمعی آپ (UP) است.
او در دانشگاه اوزاکا، دانشگاه ملی سنگاپور و در دانشگاه کالیفرنیا در شهر برکلی به تدریس مشغول بوده است. زمینه‌های پژوهشی مورد علاقه او شامل ادبیات فیلیپین، فرهنگ عامه، سینما و رسانه، بررسی وجوه مشترک مسائل ملی و فرا ملی است.
او در ژانرهای داستانی و غیرداستانی به صورت خلاقانه نویسندگی می‌کند و همچنین با انستیتو آپ در بخش نوشته های هنری و ادبی به همکاری می‌پردازد. تولنتینو عضو مجمع منتقدان فیلم فیلیپینو، کنگره اساتید و دانش‌آموختگان ملی گرائی و مردم سالاری و عضو شبکه رسانه‌های جایگزین مردم نیز هست.
هوشنگ گلمکانی
همراه با هیئت‌داوران بخش نتپک
هوشنگ گلمکانی منتقد، روزنامه‌نگار و مترجم سینما متولد ۱۳۳۳ در گرگان است. گلمکانی یکی از سه بنیانگذار و دبیر فعلی شورای نویسندگان مجله فیلم قدیمی‌ترین مجله فیلم پس از انقلاب در ایران است. او فارغ‌التحصیل رشته سینما و تلویزیون از دانشکده هنرهای دراماتیک تهران است.
او که چهره ای مطرح در زمینه مطبوعات سینمایی در ایران محسوب می شود، در زمینه ساخت مستند نیز فعالیت کرده و «گنگ خواب دیده» را کارگردانی کرده است، این اثر او در جشنواره های مختلف از جمله رتردام به نمایش درآمد. همچنین کتاب «از کوچه سام» به قلم گلمکانی منتشر شده است.
او در مقام داور در جشنواره های مختلف داخلی و خارجی حضور داشت که از جمله آن ها می توان به جشنواره های فیلم فجر، جشنواره فیلم آنتالیا، جشنواره فیلم مستند لیبزیک، جشنواره فیلم تفلیس و جشنواره فیلم دیدار دوشنبه تاجیکستان اشاره کرد.
او یکی از اعضای شورای سیاست گذاری گروه سینمایی هنر و تجربه است. این گروه سینمایی برای توجه ویژه به آثار سینمایی که رویکرد هنری و تجربی را مورد توجه قرار می دهند در ایران راه اندازی شده است.
