رییس سازمان سینمایی ژاپن درباره ویژگی های کاری چهار کارگردان بزرگ سینمای این کشور توضیح داد.
به گزارش ستاد خبری، تاکِفومی تِسوت سی رییس سازمان سینمایی از ژاپن آخرین مهمان کارگاه دارالفنون در روز چهارم جشنواره بود. کارگاه این سینماگر ژاپنی شامگاه شنبه چهارم اردیبهشت ماه در کاخ جشنواره برگزار شد. او که به گفته مازیار میری یکی از افرادی است که اولین اکران های بسیاری از فیلم‌های فیلمسازان بزرگ را می‌بیند گفت: من تنها ۱۰ فیلم ساخته ام و بیشتر فیلم دیده ام و طی این سال ها آنها را نقد کرده‌ام اما زمانی که دانشجو بودم سالی ۱۰۰۰ فیلم می دیدم.
او این جلسه را با نقد روش کارگردانی چهار کارگردان بزرگ ژاپنی که آن ها را در ژاپن «چهار بزرگ سینما» صدا می کنند ادامه داد.
یاسوجیرو اوزو، کنجی میزو گوچی، آ کیرا کوروساوا، می کیو نانسه این چهار سینماگر بزرگ ژاپن هستند.
رییس سازمان سینمایی ژاپن با بیان این نکته که او فیلم‌های کوروساوا را بر پرده دیده و بقیه را تهیه می کرده و خارج از سالن سینما می‌دیده گفت: ۱۰ سال بعد از اختراع برادران لومیر بود که این کارگردانان بزرگ توانستند اولین فیلم‌هایی را که ساخته می شد ببینند.
او عنوان کرد: آنها که بعد از اواخر دهه اول زندگی شان شروع به فیلم ساختن کردند طبیعتا روش فیلمسازی‌شان با رشد فکری و اندیشه و احساساتشان تغییر می کرد.
او این چهار کارگردان را از نسل کارگردانانی دانست که پیشکسوتی نداشتند و خودشان از اولین کارگردان های ژاپن بودند که توانستند وقتی به بیست سالگی رسیدند فیلم‌های خوبی بسازند.
در ادامه جلسه بخش‌هایی از فیلم‌های این کارگردانان به نمایش در آمد و این منتقد به تحلیل و بررسی این فیلم‌ها پرداخت. او با بیان اینکه اوزو تنها کارگردانی بوده که شبیه کارمندها کار می کرده و از صبح کارش را شروع می کرده و فقط تا ۵ عصر کارش را ادامه می داده در پاسخ به سوالی در رابطه با تاثیر پذیری او از نقاشی گفت: اوزو از نقاشی تاثیر نگرفته اما به قدری صحنه را دقیق می چید که به نوعی انگار نقاشی شده بودند .
این استاد سینما درباره نحوه فیلمبرداری کارهای اوزوو با عنوان این مطلب که او ابتدا دستیار فیلمبردار بوده و بعد کارگردان شده گفت: تمام حرکات دوربین را خودش انتخاب می کرد و حتی معروف است که دوربین را خیلی پایین می گذاشته و روی زمین دراز می کشیده و از این زاویه کادر را می دیده و فرمان می داده که بازیگرها چه کاری انجام بدهند.
او با بیان اینکه حتی قاب‌های خالی از بازیگر او سرشار از معنا برای مخاطب هستند گفت: شاید در تمام دنیا کمتر از ۵ کارگردان بوده‌اند که به جزییات توجه نشان می داده اند و خودشان صحنه را می چیدند.
این منتقد بنام ژاپنی درباره نحوه بازیگردانی اوزو گفت: او سعی داشت حس را در حرکات ریز شخصیتها بگیرد و نه در حالت صورتشان و برای همین جلوی ملودرام شدن بازی ها را می گرفت و اجازه ابراز احساسات به بازیگرها را نمی داد و به آنها می گفت: «فیلم من از احساس تو مهم تر است.» و با دوربینی که کاشته بود و نحوه آرام حرکتش سعی می‌کرد حسش را منتقل کند.
این منتقد ژاپنی، اوزو را مخالف با سینمای امریکایی دانست که از طریق نشان دادن طبیعت سعی می کرد آدم ها را جذب کند.
او درباره موسیقی فیلم‌های این کارگردان گفت: اوزوو اعتقاد داشت استفاده از موسیقی شاد در صحنه های شاد و موسیقی غمگین در صحنه های غمگین اشتباه است و خودش هم فقط ابتدا و انتهای پلان‌ها را با موسیقی بهم وصل می کرد.
کارگردان بعدی که صحنه ای از فیلم خواهران گیان او به نمایش گذاشته شده میزوگوچی بود. رییس سازمان سینمایی ژاپن مهارت او را در دکوپاژ دانست و گفت: میزو گوچی خلاف جهت اوزو کار می کرد و دوربین را خیلی سریع حرکت می داد و بالاتر از آدم ها که نشسته بودند می کاشت.
او تضاد طبقاتی و جنسیتی و احساسی را از تخصص های او دانست و گفت: او به بازیگرهایش می گفت من از شما اکشن نمی خواهم بلکه ری اکشن می خواهم.جالب اینکه او تا گردن از آدم‌ها فیلم می گرفت و ری اکشنشان را در حرکت پاها و بدن تا زیر گردن نشان می داد.
این منتقد سینمایی در تحلیل فیلم‌های کوروساوا عنوان کرد:او کسی بود که تاسف می خورد چرا فیلم صامت نساخته و حتی منتقدان هم در ژاپن آرزوی دیدن فیلمی صامت را از او دارند.
تاکِفومی تِسوت سی با بیان این مطلب که این کارگردان بزرگ سینمای امریکا را بسیار مطالعه کرده بود و فیلم‌های اولش به نوعی مونتاژی از فیلم‌های آمریکایی است گفت: او حتی یکبار سعی کرد فیلم امریکایی بسازد که وسط ساخت آن منصرف شد!
رییس سازمان سینمایی ژاپن درباره ساخت فیلم‌های اکشن که مورد توجه کوروساوا بود گفت: او فیلم اکشن می ساخت اما داستان این فیلم‌ها را از دل تاریخ ژاپن بیرون می آورد.
او با بیان این مطلب که اولین فیلم کوروساوا دقیقا شبیه یک اکشن امریکایی بود گفت: بسیار متاسفم که فیلم‌های او در جامعه ژاپن پذیرفته نشد چون او را فیلمساز اکشن می دانستند در حالیکه او برای فیلم‌هایش زحمت های زیادی می کشید.این منتقد در مثالی از کارهای او گفت: او برای نشان دادن شدت باران ذغال آب می کرد و با آب روی سر بازیگران می ریخت که حتی به این خاطر بسیاری از بازیگرها دچار مشکل شده بودند.
تاکِفومی تِسوت سی تخصص می کیو نانسه را در شخصیت پردازی زنان دانست و گفت: او کارگردانی بود که به درستی و کامل شخصیت زنان را خلق می کرد و همیشه دنبال زنان خانه دار و معمولی و خلق خانواده بود و برای شناخت خانواده ژاپنی در آن زمان می توان فیلم‌های او را دید.
سی و چهارمین جشنواره جهانی فیلم فجر از اول تا ششم اردیبهشت‌ماه با دبیری رضا میرکریمی در پردیس چارسو برگزار می شود.
