کارگردان فیلم «شهید» با اشاره به جایگاه سینمای ایران در منطقه تاکید کرد این سینما، بستر تولید مشترک با عراق را فراهم کند.
به گزارش ستاد خبری، عبدالعلیم میناهی کارگردان فیلم شهید، سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر را برای اولین اکران بین‌المللی خود انتخاب کرده است. فیلم شهید درباره سیره و زندگی شهید آیت الله سید محمد باقر الصدر و ایستادگی او در برابر رژیم دیکتاتور صدام است.
این اولین نمایش بین‌المللی فیلم «شهید» است. چرا این جشنواره را انتخاب کردید؟
عبدالعلیم طاهر میناهی: هنگامیکه در عراق بودم از طریق چند تن از دوستان خود درباره جشنواره فجر مطلع شدم. در مورد برنامه آن چیزی نمی‌دانستم، بنابراین به سایت جشنواره مراجعه کرده و ایمیلی برای آنها ارسال کردم. نامه‌نگاری ما ادامه پیدا کرد و وارد جزییات کار شدیم.
نظر مخاطبان و منتقدان در مورد فیلم شما چیست؟
ما دو نمایش فیلم داشتیم. اولین نمایش برای منتقدان و دیگر دوستان فیلمساز بود و آنها نظرات مثبتی در مورد فیلم ارائه کردند. نمایش دوم مختص به دوستان رسانه‌ای بود. به نظرم آنها نیز فیلم را دوست داشتند، چرا که مورد تشویق بسیاری از سوی آنها قرار گرفتم و حتی برخی از آنها بسیار احساساتی شدند. امیدوارم مورد توجه آنها قرار گرفته باشد.
این بازخورد مثبت تاثیری در فروش فیلم در بازار جشنواره داشته است؟ آیا پیشنهادی برای پخش یا همکاری در مورد آن دریافت کرده‌اید؟
افرادی از لبنان خواهان نمایش فیلم در کشور خود بودند. اما آنقدر مورد استقبال خریداران قرار نگرفت، فیلم من، فیلمی مذهبی در مورد بخشی از تاریخ عراق است. فیلم من داستان غم‌انگیزی درباره شهادت آیت‌الله محمد باقر الصدراست ، فردی که حکم امام خمینی (ره) را برای مردم عراق دارد. هنوز پیشنهادی از طرف شرکتهای ایرانی دریافت نکرده‌ام، اما به این مسئله امیدوار هستم.
وقتی قرار شد فیلم شما در بخش «جلوه‌گاه شرق» جشنواره فجر به نمایش درآید چه احساسی داشتید؟
هنگامیکه دعوتنامه جشنواره را دریافت کردم، بسیار مفتخر بودم. فرهنگ کشور من به فرهنگ کشور شما که بر پایه مبانی اسلام بنا شده است، شباهت بسیاری دارد و ما برای یکدیگر هم‌پیمانان قدرتمندی از جهان اسلام به شمار می‌آییم
بر اساس همین اشتراکات فرهنگی، به نظر شما چه کار مشترکی می‌تواند بین سینمای ایران و عراق شکل بگیرد؟
در عراق هیچ سالن سینمایی وجود ندارد.به غیر از یک سالن دولتی و یک سالن کوچک دیگر در بغداد که به تازگی افتتاح شده است. اما مسئله این است که نسل جوان عراقی بیشتر به تماشای فیلمهای پرفروش عراقی تمایل دارند. علی‌رغم این مسئله، من حتی صنعت سینمای ایران را در بخش اکران فیلمها آنچنان که باید فعال نمیبینم که واقعا مسئله غم‌انگیزی است. سینمای ایران به درجه قابل توجهی از پیشرفت رسیده است و می‌تواند با سینمای دنیا به رقابت بپردازد. نمایش فیلم محمد رسول‌الله ساخته مجید مجیدی، و جدایی نادر از سیمین ساخته اصغر فرهادی که هر دو فیلمهای بزرگی هستند، بازخورد بسیار مثبتی را به دنبال داشته است. بنابراین تماشاگران عراقی با سینمای ایران آشنایی دارند، اما نه به اندازه کافی.
پیش از این ذکر کردید که در عراق سالن سینما وجود ندارد، اما در عین حال صنعت سینمای شما به قدری فعال است که استعدادهای تازه‌ای مانند شما و آقای محمد الدراجی را به سینمای دنیا معرفی می‌کند. چه نظری در این مورد دارید؟
دغدغه اصلی و امروزه ما مسئله امنیت است. هنگام ساخت فیلم، داعش تنها سی کیلومتر از محل فیلمبرداری فاصله داشت. داعشی که سی درصد کشور ما را اشغال کرده است و در عین حال بین همه‌ی احزاب سیاسی هنوز اختلافاتی وجود دارد. همه اینها باعث می‌شود که دولت توان خود را بر روی مسئله امنیت متمرکز کند و مسئله سینما آخرین اولیت آن به حساب می‌آید.
علاوه براین، فقدان تجهیزات لازم را نیز به آن اضافه کنید. بنابراین وقتی می‌خواهید فیلمی را کلید بزنید،باید همه چیز را از صفر آغاز کنید، زیرا نه به اندازه کافی با هنرپیشه‌‌گان حرفه‌ای مواجه هستید و نه فیلمبردار مجربی را در اختیار دارید. من فیلم خود را با دوربین الکس پلاس فیلمبرداری کرده‌ام و شاید باور نکنید که تنها دو نفر در کشور من به کار کردن با این دوربین آشنایی داشتند. فیلم ساختن در عراق هنوز تعریف درستی ندارد. همه‌ی این مسائل مرا نسبت به اتمام فیلم دچار تردید کردند. ترس هر روزه‌ی من، از دست دادن یکی از همکارانم بود، و متاسفانه این ترس در نهایت به واقعیت تبدیل شد. من یکی از بازیگران اصلی فیلم را در یک بمب‌گذاری از دست دادم. مشکل دیگر من، سر و کله زدن با همسر یکی از بازیگران زن فیلم بود که به اندازه کافی به او اجاز‌ه‌ی حضور در سر صحنه‌ی فیلمبرداری را نمی‌داد. این بازیگر به شدت از این مسئله می‌ترسید و من نگران این بودم که او را از دست بدهیم. بنابراین به دلیل وجود تمامی این مشکلات، نسبت به ادامه ساخت فیلم خود مردد بودم.
سرمایه ساخت فیلم را چگونه تهیه کردید؟
متاسفانه تنها من و برادرم هزینه‌های آن را به عهده داشتیم و موسسات دولتی و یا مستقلی که پیش از این فیلمهای با ارزشی تولید کرده‌اند، در این زمینه هیچگونه کمکی به من نکردند. اما به هر حال سعی کردیم روحیه خود را حفظ کرده و به مشکلات فائق آمدیم.
این روحیه‌ای که از آن صحبت می‌کنید، از کجا آمده است؟
رشته من در دانشگاه سینما نیست. من در رشته مهندسی عمران فارغ‌التحصیل شده است. هنگامی که به عنوان یک پناه‌جو به ایالات متحده رفتم، دنیای هالیوود را در پیش روی خود دیدم و فیلمهای بسیاری را تماشا کردم. من عاشق سینمای کاپولا، دی‌پالما و بسیاری دیگر شدم و آنها الهام‌بخش من بودند. پس از سقوط رژیم بعث به عراق بازگشتم، یک سریال تلویزیونی ساختم و در مرحله بعدی فیلم شهادت را کارگردانی کردم و عقیده داشتم آیت‌الله محمد باقر الصدر اسوه‌ای بود که باید به دنیا معرفی می‌شد.
چگونه با سینمای ایران آشنایی پیدا کردید؟
اولین فیلم ایرانی که در واقع نتوانستم تا آخر آن را تماشا کنم، فیلم سنگسار ثریا میم بود، فیلمی ضد ایرانی که به هیچ وجه آن را دوست نداشتم. اما اگر بخواهم واقعیت را بگویم، من اخیرا با سینمای ایران آشنا شده‌ام و فیلمهای جدایی نادر از سیمین و محمد رسول‌الله (ص) را تماشا کردم که فیلمهای بسیار فوق‌العاده‌ای هستند.
نظر شما در مورد همکاری مشترک بین ایران عراق برای ساخت فیلمی بی‌طرفانه در مورد جنگ و بر اساس ماجراهای واقعی چیست؟
فکر می‌کنم ایده منحصر به فردی است. مردم عراق بسیار دوست دارند به تماشای فیلمی بنشینند که تصویری بی‌طرفانه و واقعی‌تر را از جنگ به نمایش می‌گذارد. جنگ واقعه‌ای شوم و تاسف‌بار است و مردم عراق این را به خوبی می‌دانند. امیدوارم این رویا به حقیقت بپیوندد.
سی و چهارمین جشنواره جهانی فیلم فجر اول تا ششم اردیبهشت ماه در پردیس چارسو برگزار می شود.
