«درساژ» اولین فیلم سینمایی پویا بادکوبه بر اساس فیلمنامه‌ای از حامد رجبی شکل گرفته است. فیلمی که بحران دوران نوجوانی یک دختر را در مسیری خاص و منحصربه‌فرد پی می‌گیرد. متمایز بودن کاراکتر این دخترک روی صفحات کاغذ و بعدتر با نقش‌آفرینی ماهرانه نگار مقدم به گونه‌ای ظریف و باورپذیر شکل گرفته و با علاقه‌مندی شخصی او به اسب‌ها و زمانی که در باشگاه اسب‌سواری می‌گذراند، پیوند می‌خورد. اما این فقط یک علاقه‌مندی فردی برای تظاهر کاراکتر به متفاوت بودن نیست، چراکه برآمده از یک نوع تفکر و مهم‌تر از آن کنش‌مندی ناشی از آن نوع تفکر است. فیلم درباره دختری است که وقتی با برخورد تند و سلطه‌جویانه دوست‌پسرش درباره یک خطای جمعی مواجه می‌شود، پوسته‌ای دور خود می‌تند، اما این انفعال ظاهری، زمینه‌سازی برای یک کنش نمادین است، که البته تنها محرک آن پسر و دوستانش نیستند، بلکه از پدر و مادر تا جامعه کوچک اما سلطه‌گر اطرافش را در برمی‌گیرد. این‌جاست که علاقه‌مندی به اسب، آن هم اسب مخصوص درساژ، فقط یک عامل تمایز ظاهری نیست، بلکه زمینه‌ساز کنش نمادین دختری است که از حرکت در دور باطل سلطه‌پذیری به تنگ آمده است.
نه به سلطه‌پذیری / نقد سحر عصرآزاد در مورد فیلم «درساژ»
