علیرضا انصاریان، عکاس و مستندساز، ضمن مرور همکاری‌اش با عباس کیارستمی تاکید کرد، آزادی عملی که این کارگردان به تیم عکاسی می‌داد، زمینه ثبت قاب‌هایی شد که بعدها در پوسترهای جشنواره دیده می‌شود.
به گزارش ستاد خبری چهل‌و‌سومین جشنواره جهانی فیلم فجر، علیرضا انصاریان، عکاس، مستندساز و فیلمساز، از تجربه عکاسی در فیلم‌های عباس کیارستمی گفت: سال ۱۳۶۹ در فیلم «زندگی و دیگر هیچ» حضور داشتم، البته جاسم غضبان‌پور عکاس این فیلم بود. در آن زمان دانشجوی رشته کارگردانی سینما بودم، بنابراین عکاسی برایم بهانه‌ای بود تا در کنار ایشان باشم و از حضور آقای کیارستمی بهره ببرم. در سال ۱۳۷۳ عکاسی فیلم «زیر درختان زیتون» و در سال ۱۳۷۵ فیلم «طعم گیلاس» را عکاسی کردم. من آرشیوی منحصربه‌فرد و کامل از صحنه‌ها و پشت صحنه‌های این فیلم‌ها دارم که در اختیار جشنواره‌های داخلی و خارجی قرار گرفته است. حتی مرتضی ممیز نیز از عکس‌های من پوستر طراحی کرد.
این مستندساز درباره نحوه همکاری با کارگردان «طعم گیلاس» توضیح داد: در حقیقت من عکاس فیلم به معنای مرسوم نبودم؛ همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردم، هدفم این بود که در کنار ایشان تجربه کسب کنم. کیارستمی سلیقه خاصی در عکاسی فیلم داشت. هیچ‌وقت عکاس را محدود نمی‌کرد که صرفاً از زاویه دوربین فیلم‌برداری عکس بگیرد. دست عکاس را باز می‌گذاشت تا با خلاقیت خود قاب مورد نظر را ثبت کند؛ اما تأکید داشت حس و حال صحنه در عکس‌ها حفظ شود.
او ادامه داد: بارها پیش می‌آمد که وقتی لنز دوربین فیلم‌برداری واید بود، من با لنز تله عکس می‌گرفتم؛ مانند پلان آخر فیلم «زیر درختان زیتون» که عکس آن صحنه در پوستر بین‌المللی فیلم نیز استفاده شد. در واقع اعتماد و آزادی عملی که کارگردان به عکاس می‌داد، موجب می‌شد عکاس توانایی واقعی‌اش را نشان دهد و در نهایت خروجی بسیار مطلوبی حاصل شود. همین تجربه برای من در همکاری با کیارستمی رقم خورد. علاوه بر عکاسی، در کنار ایشان تجربیات ارزشمندی در حوزه‌های فیلم‌سازی، کارگردانی، فیلمنامه‌نویسی، نحوه برخورد با بازیگران، طراحی صحنه و نوآوری کسب کردم.
انصاریان با اشاره به تفاوت عکاسی در آثار کیارستمی با دیگر کارگردانان گفت: پس از همکاری با کیارستمی، برای عکاسی فیلم‌های مختلفی دعوت شدم، اما چون هدفم صرفاً عکاسی نبود، به جز دو پروژه پیشنهادها را نپذیرفتم؛ چراکه همکاری با استاد برای من راهی جهت کسب تجربه در فیلم‌سازی بود، نه فقط عکاسی. انتخاب لوکیشن‌ها و طراحی صحنه در فیلم‌های ایشان بسیار منحصربه‌فرد بود و همین باعث می‌شد عکاسی در این پروژه‌ها تجربه‌ای متفاوت باشد. پس از آن با ابراهیم مختاری در فیلم «زینت» و با محمدرضا آهنج در سریال «به دنیا بگویید بایستد» همکاری کردم که تجربه‌های متفاوتی برایم رقم زد.
این عکاس درباره انتشار مجموعه عکس‌هایش که به‌صورت پوستر در جشنواره‌های مختلف ارائه شده، خاطرنشان کرد: در حوزه عکاسی، جدای از عکاسی سینما، بسیار فعال بودم. آن زمان خودم عکس‌ها را با امکانات حرفه‌ای، چاپ رنگی می‌کردم. از زمانی که با ایشان همکاری کردم، به دلیل اینکه چاپ رنگی را به‌صورت حرفه‌ای انجام می‌دادم، تلاش می‌کردیم عکس‌ها را در ابعاد بزرگ و با استانداردهای جهانی چاپ کنیم تا برای جشنواره‌های خارجی ارسال شوند و معمولاً پوسترها از روی این عکس‌ها تهیه می‌شد؛ زیرا آن زمان امکانات دیجیتال گسترده نبود. من پیش از اکران فیلم‌ها عکس‌ها را آماده و آلبوم می‌کردم.
انصاریان درباره ویژگی عکس‌هایش که توسط داوران و طراحان جشنواره برای پوستر انتخاب می‌شود، گفت: عکس‌های من در مطبوعات، مراسم بزرگداشت، رویداد تصویر سال و جشنواره‌های مختلف به شکل پوستر منتشر شده است. در وهله اول، شخصیت و اعتبار خود عباس کیارستمی نقش مهمی دارد. در وهله دوم، استمرار همکاری من با ایشان سبب شد شناخت درستی از سلیقه ایشان پیدا کنم. البته نباید از نقش مؤثر لوکیشن‌ها غافل شد که خروجی بسیار مناسبی ایجاد می‌کردند.
