جبر یا اختیار؟ (شاید) مسئله این است! سوالی که قدمتی به درازای عمر انسانِ اندیشنده دارد و به اذعان جمع کثیری از اندیشمندان، غامض‌ترینِ مسائلِ فلسفی بوده است. بحثی که نه‌تنها در فلسفه، بلکه در دین، عرفان و علم نیز ریشه دارد. هیچ‌یک از ما دوست ندارد از سربازان پیاده‌ یک بازی شطرنج باشد! ولی

«پیامی به پدر» در نگاه اول، یادآور فیلم معروف موج نوی سینمای ایران، «یک اتفاق ساده» (سهراب شهیدثالث/ ۱۳۵۲) است: پسری تخس و درس‌نخوان که در غیاب مادر، ناگزیر به زندگی همراه با پدری بی‌توجه است. اما سریک آپریمو در «پیامی به  پدر»، موقعیت‌های دراماتیک‌تری را در مقایسه با آن فیلم ایجاد کرده است که

تصورش سخت است و تحققش دل‌پذیر؛ که فیلم‌سازی بتواند هم از لوکیشنی با ویژگی‌های بصری خاص بهره بگیرد و هم تمام دنیای فیلمش تنها به تصویرسازی محدود نشود. در اغلب فیلم‌هایی از جنس «آگا» غلبه محیط بر روایت، باعث ایجاد اگزوتیسم افراطی در فیلم می‌شود و از پیوند عاطفی میان فیلم و مخاطب، فاصله می‌گیرد. 

به قول اوریانا فالاچی در کتاب «نامه به کودکی که هرگز متولد نشد» زن بودن لطیفه و زیبا… ماجرایی که مستلزم شجاعت بی‌پایان و مقاومتی خستگی‌ناپذیره. زن بودن، مادر شدن، مادرشدنی که حرفه نیست، طبقه هم نیست، وظیفه هم نیست… مادر شدنی  که انگار تکامل سرنوشت یک زنه… سرنوشتی که ازش هراس داری از خیال

«غول» (عنوان اصلی هاندیا به معنی بزرگ) فیلمی در ژانر درام تاریخی است به کارگردانی جان گارانو و ایتور آرگی، ساخته ۲۰۱۷ میلادی کشور اسپانیا. این فیلم بر اساس روایت زندگی میگو‌ِیل ژوآکین الزگویی آرتگا، مشهور به غول آلزو، است که به بیماری غول‌پیکری در قرن ۱۹ میلادی مبتلا بوده است. «غول» برای اولین‌ بار

چرا ضدقهرمان‌ها را دوست داریم؟ آن‌ها قهرمان نیستند. رفتار بسیاری از آن‌ها با عرف معمول اجتماعی مغایرت دارد. پس چرا دوستشان داریم؟ ضدقهرمان‌ها جهان‌بینی و نگرش دارند و با عقیده‌شان زندگی می‌کنند، به همین دلیل خصلت‌های شریفی دارند. دزدی که فقط از اغنیا می‌دزدد، یکه‌بزنی که گناه‌کاران را به سزای اعمالشان می‌رساند، مجرمی که از

چه چیز مشترکی وجود دارد بین شکسپیر، ونسا ردگریو و جنگ؟ این اثر ونسا ردگریو، بازیگر سرشناس سینما و تئاتر انگلیس و فعال مدنی، تماشاچی را از یک دریچه جدیدی وارد مقوله جنگ می‌کند.  «مهاجرت جنگ» یکی از معضلات همیشگی انسان بوده و هست. ریشه کندن از سرزمین مادری همیشه عواقب جبران‌ناپذیری را برای مهاجران

ساده بودن زندگی بشری، اصل بودن خانواده، تلاش برای زیستی سالم و البته به دور از افراط، همچنین باور به دنیای دیگر و کوتاهی فاصله آن دنیا با دنیای موجود، مفاهیمی اولیه برای هر تماشاگری در هر محیط زیستی و فرهنگی است که در این فیلم، به تماشاگر عرضه شده است.

آلیا معدنچی است، اما دست‌آخر کارش به بیرون کشیدن خاطراتی می‌رسد که زیر خاک مدفون شده‌اند و معدن ظاهرا خالی‌ای که برای سرکشی به آلیا سپرده‌اند، دست‌کمی از تاریخی ندارد که قرار است کسی سراغی از آن نگیرد و به امان خدا رها شود. همیشه چیزهایی هست که باید پنهانشان کرد و پافشاری اولیه‌ رئیس