سفر به درون رازها

کامیار محسنین

مواجهه با مرگ همواره هم نگاهی بهت‌زده به امری والا نیست. آن هنگام که مومنانه پذیرفته شود، به ستایش کوچک‌ترین چیزهایی می‌انجامد که در جان و دل عزیز داشته‌ایم – حتی خاطراتی تلخ که علی‌رغم هر تلاشی از یاد نرفته‌اند. سرآغازی است برای سفر به خط پایان و گشایش رازهای پنهان زندگی. زنی در آستانه مرگ سفر خود را به لهاسا می‌آغازد. سفری زیارتی که سیری در دنیای درون نیست، بلکه سفری است به اندرون رازهای زندگی زن. سونتار جیال، کارگردان تبتی، در فیلمش که در جشنواره بین‌المللی فیلم شانگهای برنده جایزه شده است، داستان مرگ مادر را تا جایی که می‌تواند، به دور از احساساتی‌گرایی نظاره می‌کند. دوربین عموما در نقش ناظری عمل می‌کند که فاصله خود را از شخصیت‌های اصلی حفظ می‌کند و معمولا آنان را در نماهای دور و مدیوم تصویر می‌کند؛ نه‌تنها در تصاویر متحرک، بلکه در عکس‌ها. فیلم در زمانی که به شخصیت‌ها نزدیک می‌شود، بر هر حرکت کوچکی تمرکز می‌کند و آن را در دنیایی که به شکلی ناتورالیستی ترسیم می‌کند، به رخدادی یگانه مبدل می‌سازد.