دلبستگی
- سینمایی
- ۲۰۱۹
- ۷۲ دقیقه
- درام، عاشقانه، جنایی
- ترکیه، کانادا، فرانسه
- زبان: ترکی استانبولی
«دلبستگی» تریلری معاصر است که یک پرونده جنایی را موشکافی میکند، ولی هیچ شباهتی به یک فیلم ژانر ندارد. از زبان مردی با صدایی خارج از قاب، با لحنی سرشار از اعتمادبهنفس، ماجرای قتلی را میشنویم. مرد مادر زن آینده خود را به خواست دخترش که معشوقه اوست، با کمک یک قاتل مزدبگیر کشته است و علت هم چیزی نیست جز مخالفت مادر دختر با رابطه این دو نفر. تمام چیزی که در فیلم میبینیم، لوکیشنهایی است که در این تراژدی دخیل هستند: یک آپارتمان کوچک، ایستگاه اتوبوسی در آنکارا، پارکینگ، راهرو، تختخواب مقتول و...
در راه برگشت به استانبول، اتوبان در شب به پردهای تبدیل میشود که درون تیره و تار انسانی که موجودی را به قتل رسانده، بر آن منعکس میشود. سپس فیلم زاویه دید خود را عوض میکند و نشان میدهد این زن و مرد چگونه با هم آشنا شدهاند و چه اتفاقاتی پیش از قتل رخ داده است. این تصاویر بهظاهر معمولی و مکالمهها به واسطه آگاهیای که مخاطب از واقعه دارد، حالوهوای دیگری پیدا میکند، درست مثل حالت ذهنی یک بیمار روانی. چرا پلین تا این اندازه از پدر و مادرش نفرت دارد؟ این سؤالی است که فیلم به آن پاسخی نمیدهد. بوراک چویک در «دلبستگی» با شم کارآگاهی مخاطبانش بازی هوشمندانه، هیجانانگیز و متمایزی کرده است.
کارگردان: بوراک چویک
نویسنده: بوراک چویک
شرکت تولید کننده: فول فیلم، کویو فیلم، اسهفال
وضعیت نمایش: نخستین نمایش در آسیا
نقد فیلم
نفرتی عمیق

هما توسلی
«دلبستگی» تجربهای شخصی است از فیلمساز جوان ترک، بوراک چویک، که با الهام از ماجرایی واقعی در زندگی خودش ساخته است. در بخش اول فیلم شخصیت اصلی نامهای را که به عمهاش نوشته، برای ما میخواند و توضیح میدهد که تجربه مشترکی که با عمه داشته، آنقدر شخصی هست که برای بازگو کردنش نیاز به اجازه او نداشته باشد.
پسر از ماجرای آشنا شدن با دختری غمگین میگوید و تصاویری مجرد، عکسگونه، با نورپردازی و رنگآمیزیهای اغراقشده از مکانهای مختلف به تجسم این داستان در ذهن تماشاگر کمک میکند؛ دریای سیاه مواج، اتاق پر از عکس و گلدانهای سبز که آباژوری نور قرمز متهاجمی بر آن تابانده، تختخوابی زرد و خالی و بادی که پرده سفید را تکان میدهد. نامه بیشتر به اعتراف برای پلیس میماند و پسر قدم به قدم توضیح میدهد که آن قتل چگونه اتفاق افتاده است، بیآنکه جملهای از انگیزه قتل حرفی بزند. لحن نامه سرد است و صدای پسر بیروح و رام، چنانکه از روی نوشته کس دیگری میخواند.
بعد از دادن اطلاعات کامل از چگونگی وقوع یک قتل خونین، در نیمه دوم فیلم با فلاشبکی به شب آشنایی دختر و پسر بازمیگردیم. همان مکانهای خالی را حالا با آدمهایش میبینیم؛ دختر زیبای غمگینی که به دریای سیاه شب زل زده و پسر خوشرو و مهربانی که معلوم است از او خوشش آمده است. راه میافتند و حرف میزنند و به خانه دختر میروند و… همان مکانها با نورهایی روشنتر و فضایی آرامتر. داستان عشقی زیبا و آرامبخش جلوی چشممان تصویر میشود. جزئیاتی مثل موهای تابدار دختر، میز رنگارنگ صبحانه و پاهایی که زیر درختان جنگلی سبز روی هم یله دادهاند، در قالب قابهایی نقاشیوار خوشی این زوج را تجسم میبخشند.
«دلبستگی» یادآور سهگانه مشهور لینکلیتر، بهخصوص «پیش از طلوع» هم هست. دختر و پسری که به هم برمیخورند و تمام شب تا صبح حرف میزنند و به هم دل میبازند (نوعی ارجاع یا ادای دین به آن فیلم؟)، با این تفاوت که اینبار میدانیم این آشنایی زیبا و رمانتیک مقدمه قتلی خونین و به لحاظ انگیزه، پیچیده است؛ نفرتی عمیق که فیلم ترجیح میدهد بازش نکند. و ماجرا زمانی جالبتر میشود که میفهمیم عمه چویک حدود ۱۵ سال پیش یعنی وقتی بوراک ۱۰ ساله بوده، مرتکب چنین قتلی شده و هنوز در زندان است.
تــصــاویــر


حــضــور بینالمللـــی
۲۰۱۹ :جشنواره فیلم برلینعوامــــــل فیـــــلم
نویسنده: بوراک چویک
مدیر فیلمبرداری: باریش آیگن
تدوینگر: بوراک چویک، علی آگا
موسیقی: ماین پاکل
صدا: احمت گوربوز
تهیه کننده: بوراک چویک، سلمان ناچار، مصطفی اوزونر
بازیگران: چالار یالچینکایا، ایلول سوسپان
کارگردان

بوراک چویک
بوراک چویک تحصیلات خود را در مدرسه سینما دانشگاه بیلگی استانبول به اتمام رساند. او یک استودیوی سینمایی تجربی به نام فول در سال ۲۰۱۴ تأسیس کرد و برنامههای متعددی در این استودیو برگزار کرده است. او تهیهکنندگی مستند «شهاب سنگ» (۲۰۱۷) به کارگردانی گورکان کلتک را هم به عهده داشته که در بخش رقابتی هفتادمین دوره جشنواره فیلم لوکارنو در بخش فیلمسازان عصر حاضر به نمایش درآمد و جایزه بهترین فیلم را از آن خود کرد. پس از اولین فیلم سینمایی بلندش «ستون نمک» (۲۰۱۸)، «دلبستگی» دومین فیلم سینمایی بلند کارنامه اوست.