تینوسوکه کینوگاسا

او در سال ۱۹۱۷ به عنوان بازیگر وارد دنیای سینما شد و در سال ۱۹۲۲ کارگردانی را آغاز کرد. در دهه‌های بعدی تعدادی از بهترین و مهم‌ترین فیلم‌های ژاپن را ساخت. تعداد کمی از کارهای اولیه کینوگاسا که به غرب رسیدند استعداد پخته و عمیق او را آشکار کردند. بهترین فیلم‌های صامت او عبارتند از «برگی از جنون» (۱۹۲۶) – که نسخۀ قدیمی آن را کینوگاسا در انبار خانه‌اش پیدا کرد و در دهه هفتاد مجددا منتشر شد – و فیلم «تقاطع‌ها» (۱۹۲۸)؛ اولین فیلم‌ ژاپنی‌ای که در اروپا اکران عمومی شد. هر دو فیلم به خاطر ابداعات‌شان در فیلم‌برداری؛ که با آثار اکسپرسیونیست سرشناس هم‌دوره‌شان در آلمان برابری می‌کرد؛ تحسین شدند. (اما کینوگاسا تازه در سال ۱۹۲۹ شخصا به خارج از کشور سفر کرد و با کارگردانان اروپایی و آثار آنها برخورد پیدا کرد) او در دهه‌های پنجاه و شصت میلادی چند درام تاریخی ساخت که به خاطر رنگ‌های مجلل و استفادۀ خلاقانه از وایداسکرین مورد توجه قرار گرفتند. فیلم «دروازۀ جهنم» (۱۹۵۳) در جشنوارۀ فیلم کن سال ۱۹۵۴ به عنوان بهترین فیلم شناخته شد و جایزۀ اسکار بهترین فیلم خارجی را هم دریافت کرد.