هر سال، غلام عندلیب برای کار از افغانستان به دوبی می‌آید. برای یک دوره‌ی کار چهار ماهه در دوبی می‌ماند و به او پیشنهاد می‌دهند کارهای دستی‌اش را در معرض دید عموم مردم بگذارد. کارش این است که باید یک جا بنشیند و اشعار حافظ سعدی یا جملات قرآنی را حکاکی کند. غلام در قصر خالی و رها شده‌ی شیخ عبدالعزیز در راس الخیمه می‌گردد. شیخ عبدالعزیز هم مثل او علاقه‌ی بسیاری به اشعار و مینیاتورهای فارسی داشته و می‌توان نشانه‌های آن را که خودش روی دیوارها نقاشی کرد دید. فیلم تلاش می‌کند عشق مشترک دو مرد ظاهرا متفاوت را در کنار هم تصویر کند.