سرانجام اشتباه

منوچهر دین‌پرست

فیلم در یک روستای ساحلی در تایلند ساخته شده است. مردی تنها که به کار صیادی و یافتن سنگ‌های گران‌بها مشغول است، روزی در یکی از پرسه‌زدن‌های خود مردی نیمه‌جان را پیدا می‌کند. ساحلی که این اتفاق در آن رخ داده، جایی است که هزاران نفر از پناهندگان روهینگیا غرق شده‌اند. او مرد زخمی را با خود به روستا می‌برد و درمان می‌کند و زخم‌هایش را التیام می‌دهد. او مرد ساکتی است. گویی تعمدا سکوت پیشه کرده و درباره خود هیچ نمی‌گوید. اگرچه در فیلم به نظر می‌رسد او دچار رعب و وحشت زیادی شده است. درون‌مایه فیلم بر اساس ارتباط این دو شکل گرفته است. بیش از نیمی از فیلم نگذشته که ناگهان مرد صیاد ناپدید می‌شود و زنی در داستان فیلم بدون هیچ پیش‌زمینه‌ای ظاهر می‌شود. گویی این زن با مرد صیاد رابطه‌ای داشته است. کم‌کم مرد به زن علاقه‌مند می‌شود و زندگی‌ای تشکیل می‌دهند. سرانجام با بازگشت مرد صیاد هر آن‌چه از عشق و زندگی بین آن دو بود، متلاشی می‌شود. ریتم ملال‌آور داستان فیلم اگرچه بازگوکننده اتفاق هولناکی است، اما باید پذیرفت که تعامل انسانی و حتی اخلاقی میان صیاد و مرد غریبه به‌تنهایی نمی‌تواند بازگوکننده اتفاقات باشد. فیلم در ظاهر می‌خواهد وضعیت اسفناک کشتار مسلمانان روهینگیا را نشان دهد، اما برای آن‌که از خشونت فیلم بکاهد، به‌ناچار درون‌مایه فیلم را به روابط میان افراد به شکلی آرام و کش‌دار سوق می‌دهد.