در سال 1930، در خارکیف، به دستور استالین خانه «اسلوو» برای استفاده نویسندگان اوکراینی ساخته شد. 64 آپارتمان راحت، یک سالن غذاخوری، یک اتاق آفتاب‌گیر (سولاریوم) و چندین خدمتکار؛ یک بهشت واقعی برای خالقان ادبیات. بااین‌حال، این بهشت توسط یک سیستم نظارتیِ قوی و چندین مامور تحت کنترل است و نویسندگان آزادی عمل چندانی ندارند. حتی برخی از نویسندگان از گزند همسرانشان نیز در امان نیستند و اعمالشان توسط آن‌ها گزارش می‌شود.
تمام کسانی هم که از این خانه بازدید می‌کنند، تحت کنترل هستند؛ کسانی مانند برتولت برشت، تئودور درایزر، برونو یاسنسکی و پاناییت ایستراتی که برای شرکت در کنفرانس بین‌المللی «نویسندگان انقلابی» در سال 1930 به خارکیف آمده‌اند.
درام‌های عاشقانه، خودکشی‌ها، پناه بردن‌ها، هولودومور (قحطی مصنوعی بزرگ اوکراین در سال‌های 1932 و 1933) و... همه این‌ها به خانه «اسلوو» مربوط است.