گاستون دوپرا

گاستون دوپرا و ماریانو کان کارگردان و نویسنده سینما و تلویزیون هستند. آن‌ها کار خود را با ساخت آثاری در زمینه ویدئوآرت و سینمای تجربی آغاز کردند که بسیاری از آن‌ها برنده جوایز بین‌المللی شدند. «مردی که دو بار مرد» در سال ۱۹۹۱، «یک روز بیشتر روی زمین» در سال ۱۹۹۳، «مدار» در سال ۱۹۹۶، «از زمین سیر شده‌ایم» در سال ۱۹۹۸، «من فرانسیسکو لوپز‌ هستم» در سال ۲۰۰۰ و «Veinte Doce» در سال ۲۰۰۱ و «خودت انجامش بده» در سال ۲۰۰۲ برخی از این آثار هستند.
این دو در تلویزیون طرح‌های مبتکرانه بسیاری خلق کردند که برخی از آن‌ها عبارتند از: «تلویزیون همگانی» در سال ۱۹۹۹؛ نخستین برنامه واقعیت‌نما، که نسخه‌های متفاوتی در سراسر جهان داشته است، «کوپیدو» در سال ۲۰۰۱، «لیبروسکی چاق» در سال ۲۰۰۲ و «داستان‌های ترسناک» در سال ۲۰۰۳ که نسخه ایتالیایی آن با حضور جانکارلو جانینی ساخته شد.
آن‌ها شبکه تلویزیونی «سیوداد آبیرتا» را در سال ۲۰۰۳ و شبکه تلویزیونی «دیگو» را در سال ۲۰۱۲ تاسیس کردند و مدیریت آن‌ها بر عهده گرفتند. طرحی خلاقانه که دسترسی به ژانری بر پایه مفهوم تازه تلویزیون را گسترش داد. «سیوداد آبیرتا» شبکه‌ای عمومی برای شهر بوینس‌آیرس و «دیگو» شبکه‌ای عمومی برای استان بوینس‌آیریس است.
آن‌ها فیلم مستند تجربی «دایره‌المعارف» را در سال ۱۹۹۸ تهیه و کارگردانی کردند. از دیگر آثار آن‌ها در مقام تهیه‌کننده و کارگردان می‌توان به «رییس‌جمهور من»؛ شامل مصاحبه‌هایی با رائول آلفونسین، کارلوس منم، ادواردو دوالده و کیرشنر در سال ۲۰۰۳، «هنرمند» درباره دنیای پیچیده و متناقض هنر معاصر در سال ۲۰۰۶، «مرد همسایه» فیلمی موفق و تحسین‌شده که در خانه‌ای طراحی شده توسط لو کوربوزیه فیلمبرداری شده بود در سال ۲۰۰۸، «عزیزم می‌روم سیگار می‌خرم و برمی‌گردم» در ژانر فانتزی بر اساس داستانی از آلبرتو لایسکا در سال ۲۰۱۱، «تمدن» مستندی درباره لئون فراری هنرمند آرژانتینی در سال ۲۰۱۳، «ستاره‌های زنده» در سال ۲۰۱۴ و «شهروند ممتاز» در سال ۲۰۱۶ اشاره کرد. «شهروند ممتاز» متهورانه‌ترین پروژه آن‌ها و اثری است که چند سال روی آن کار کرده‌اند.
فیلم‌های آن‌ها در جشنواره‌های بسیاری از جمله ساندنس، مار دل پلاتا، تولوز، لیدن، استنابول، مونترال، مالاگا، رم، کوبا، توکیو، بافیسی و کارگردان‌های تازه و فیلم‌های تازه نیویورک برنده جایزه شده است. آن‌ها علاوه بر این جوایز سور و کوندور بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آن خود کرده‌اند و نامزد دریافت جایزه گویا و جایزه آریل شده‌اند.

ماریانو کان