در سال ۱۸۶۷، قدرت سیاسی پس از ۲۶۰ سال شوگان‌سالاری توکوگاوا به امپراتور برگردانده و درنتیجه قلمروها میان ارتش شرقی و ارتش غربی تقسیم شده است. اندکی پس از آن، در سال ۱۸۶۸ نبرد توبا فوشیمی آتش جنگ بوشین را شعله‌ور می‌کند. تسوگینوسوکه کاوای (یاکوشو)، حاکم قلمروی کوچک در ایچینگو به نام «ناگااوکا»،‌ تصمیم می‌گیرد به هیچ‌کدام از ارتش‌ها نپیوندد و بی‌طرفی پیشه کند. گرچه در عصر سامورایی‌ها جنگ امری طبیعی است، اما او اکیدا باور دارد که جنگ راه‌حل نیست و نمی‌تواند از مردمش محافظت کند. کاوای سعی در مذاکره صلح‌طلبانه دارد، اما از آن‌جا که خودش از حاکمان شوگان توکوگاوا است، باید اسلحه به دست گیرد و مقابل ارتش غربی بایستد... «گذار» برداشتی فلسفی از شیوه فراموش‌شده زندگی است.