در فیلم «جدایی نادر از سیمین» ساخته اصغر فرهادی همانطور که دیالوگ «اگر اون نمیفهمه پسرشم، من که میفهمم پدرمه» که نادر (پیمان معادی) در دادگاه میگوید، ماندگار شده، صحنهای که او در حمام، تنِ پیر پدر را میشوید، در خاطرهها ثبت شده است.
نادر بار سنگینی بر دوش دارد: بار یک انتخاب، آینده فرزندش، دوری از همسر، کنار آمدن با کموکاستیهای جامعه و در کنار اینها، پدری که در آستانه فراموشی پسر خود است. نادر، اما اصیلتر از آن است که در این هیاهو، صدای احساسش را نادیده بگیرد. او بار پدر را با رضایت به دوش میکشد و در صحنهای درخشان از این فیلم صاحب اسکار، بر شانه پدر میگرید.
فیلم چنان دست بر احساس مخاطب میگذارد که با همین صحنه، دیدگاهها را درباره نادر متعادل میکند.
