دیتا ریه‌توما و اگنس زاپانه می‌گویند این که همه آثار یک جشنواره سینمایی در یک ساختمان نمایش داده شوند خیلی خوب است.

به گزارش ستاد خبری سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر، دیتا ریه‌توما و اگنس زاپانه فیلمساز و از مقامات «مرکز ملی فیلم» لیتوانی هستند. وظیفه اصلی این سازمان، سیاست‌گذاری سینمایی و تخصیص بودجه برای صنعت سینماست. آن‌ها نماینده کشور لیتوانی در سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر هستند. آن‌ها با دو فیلم مهمان بخش سینمای منطقه بالتیک سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر هستند. در گفتگوی زیر، آن‌ها درباره جشنواره فجر و سینمای لیتوانی صحبت می‌کنند.

درباره دلایل حضورتان در جشنواره فجر بگویید؟

زاپانه: اولین بار است که به ایران می‌آییم. همان‌طور که می‌دانید، یکی از بخش‌های جشنواره مرور سینمای منطقه بالتیک است و ما چند کار از سینمای لیتوانی را به ایران آورده‌ایم.

نظرتان درباره جشنواره فجر چیست؟

زاپانه: همه چیز جشنواره مطلوب است. همه چیز در جای خود قرار دارد و مکان جشنواره (پردیس چارسو) بسیار خوب است. این که همه آثار در یک ساختمان نمایش داده شوند خیلی خوب است، چون در برخی جشنواره‌ها، بخش‌های مختلف جشنواره بین چند سینما در سطح شهر پخش می‌شوند و شما برای دیدن فیلم‌هایی که می‌خواهید به دردسر می افتید.

ریه توما: واقعاً از چیزی که انتظارش را داشتم، بهتر است. من هم با مزیتی که اگنس درباره نمایش همه فیلم‌ها در یک ساختمان گفت موافقم.

تا چه حد با سینمای ایران آشنا هستید؟

ریه توما: شاید برایتان جالب باشد که بدانید ما ده سال پیش در جشنواره بین المللی «ریگا» بخشی داشتیم برای مرور آثار سینمای ایران. شخصاً آثار کیارستمی، پناهی و البته اصغر فرهادی را دوست دارم. فیلم «فروشنده» در لیتوانی اکران شد؛ اولین فیلم ایرانی که پس از ۲۵ سال در این کشور به نمایش در آمد. به نظر من، ایران سنت و فرهنگ سینمایی خیلی خوبی دارد و ما به همین دلیل آمدن به ایران را انتخاب کردیم.

زاپانه: وقتی من به تماشای «فروشنده» رفتم، با تعجب دیدم که همه سالن پر شده بود.

به نظرتان علت علاقه مردم لیتوانی به «فروشنده» چه بود؟

زاپانه: فرهادی بخاطر موفقیت فیلم‌هایش در کن و اسکار، برای مردم ما شناخته شده است. البته مردم ما بیشتر به سینمای تجاری علاقه دارند؛ مثل بسیاری از دیگر کشورهای دنیا. با این وجود، روز به روز علاقه مردم به سینمای هنری اروپا و لیتوانی بیشتر می‌شود. البته تولید سینمای لیتوانی کم است؛ سالانه حدود پنج فیلم، و برخی تولیدات مشترک که حدوداً ده فیلم می‌شود. بنابراین، ما صنعت سینمای کوچکی داریم. دو فیلم از لیتوانی در جشنواره امسال اکران شدند؛ «سرگذشت ملانی» و «تبعید شده».

برای اینکه سینمایتان بهتر شود و بیشتر مردم را جذب کند- مثلاً به جای فیلمهای تجاری و هالیوودی – برنامه‌ای دارید؟

ری توما: ما سخت برای رسیدن به این هدف کار می‌کنیم، ولی برای تولید فیلم ابتدا به ساکن باید بودجه کافی داشته باشید. البته، در حال حاضر وضعمان نسبت به پنج سال پیش خیلی بهتر شده، ولی بیشتر باید روی جوانانمان کار کنیم و سینمای هنری را به آنها بشناسانیم. سازمان ما روی چند پروژه آموزش سینمایی مختلف کار می‌کند تا فرهنگ سینما را بین جوانان کشور جا بیندازد. این تنها راه برای آشنا کردن آن‌ها با ارزش سینماست.

در دوران اقامت در ایران به دنبال چه هستید؟

ری توما: باید چیزهای بیشتری را کشف کنیم. تلاش می‌کنیم بین دو فرهنگ متفاوت ارتباط برقرار کنیم. این چیزی است که به دنبال آن هستیم.

آیا برای پخش فیلم‌های ایرانی در لیتوانی فعالیتی می‌کنید؟

زاپانه: بله، امیدواریم بتوانیم در جشنواره فیلمهای ایرانی خوبی برای اکران در لیتوانی پیدا کنیم.

آدرس سایت رسمی جشنواره جهانی Fajriff.com و پست الکترونیکی جشنواره film@fajriff.com است.

سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر، ۸-۱ اردیبهشت ۱۳۹۶ (۲۱ تا ۲۸ آوریل ۲۰۱۷) به دبیری رضا میرکریمی در تهران برگزار می‌شود.