پدر نبودن

منوچهر دین پرست

فرزندِ مردی معتاد که همسرش در زندان است، قرار است مدتی را با او زندگی کند. مرد با اعتیاد دست‌وپنجه نرم می‌کند و حتی در اوقاتی که پسرش همراه اوست، به مواد روی می‌آورد و گویی نمی‌تواند مواد را کنار بگذارد. او به‌سختی می‌تواند با فرزندش ارتباط برقرار کند. تمام شاکله و ساختار فیلم بر موضوع ارتباط میان پسر و پدر شکل گرفته است. فیلم با مضمونی اجتماعی و واقع‌گرایانه می‌خواهد این ارتباط را به تصویر کشد. اگرچه در اطراف مرد معتاد کسانی همچون پدر و برادرش یا مددکار اجتماعی سعی می‌کنند به او کمک کنند، اما وضعیت چندان مطلوب نیست. فیلم به نوعی توانسته تاثیر و تبعات مصرف مواد مخدر بر روابط اخلاقی و اجتماعی را بررسی کند، اما آن‌چه در مضمون فیلم نهفته است، اثرات مخرب مواد مخدر است. کارگردان معتقد است در اروپا بسیاری از مصرف‌کنندگان تزریقی در معرض خطرات متعددی قرار دارند و هر یک از آن‌ها داستان خود را دارند. اما هر داستانی زوایای تاریکی دارد که کارگردان سعی کرده با به تصویر کشیدن، هر کدام از آن‌ها را بازگو کند. از سوی دیگر، می‌توان به این نکته نیز اشاره کرد که فیلم در پیرنگ داستانی خود دچار ضعف‌های جدی است که می‌توان آن‌ها را در نظر گرفت، چراکه داستان یک مرد معتاد تنها به این نکته ختم نمی‌شود که او دچار یک بحران شده است، بلکه باید داستان فیلم زمینه‌هایی برای جذب مخاطب داشته باشد که فیلم حاضر به گویی در قالب مستند داستانی قرار گرفته است.